Je hebt geen zorgen, zorg maar dat je geniet. Het is een theorie, een filosofie: Hakuna matata.
De wereld wordt geen betere plek als je alleen maar zorgt dat je geniet en gelukkig bent. Er worden geen kindjes in arme landen mee geholpen. Natuurrampen blijven gewoon gebeuren. Je buurvrouw kan, ondanks dat jij erin slaagt om te genieten van al het kleins en groots wat er in je wonderlijke wereldje afspeelt, nog steeds overlijden aan kanker of onder een bus komen of uitglijden over een glad stukje van een natte put waardoor haar schedel openbreekt en ze kunstmatig in een coma moet worden gehouden en haar familie het lucratieve keuzemenu krijgt voorgeschoteld met daarop een roemloze dood of een zorgplantje voor het leven.
Er kunnen 25 insectensoorten, 3 zoogdiersoorten, 3 vissoorten en 5 reptielsoorten uitsterven in die twee weken tijd dat jij jezelf gelukkig aan het bruinen bent op de Bahama’s met je vrienden.
In die twintig minuten dat jij van je heerlijke bakkie koffie met een lekkere, verse, grote, smeuïge, warme stroopwafel van de markt geniet worden er op andere plekken in de wereld minimaal 500 vogels uit de lucht geschoten.
In dit jaar alleen – het jaar dat jij vol goede moed goed wil doen en de sportschool vaker van binnen wil zien dan de snackbar om zo die overtollige kilootjes te laten verdwijnen omdat de bijnaam die je fuckbuddy voor die extra kilootjes heeft verzonnen (neukteugels) je niet aanstaat je heeft doen beslissen om van 2019 jouw fitgirljaar te maken – zijn er ergens anders in diezelfde tijd zo’n tweemiljoendriehonderdeenentwintigduizendnegenhonderdzevenenzestig (give or take) mensen een hongerdood gestorven.
Tijdens jouw schijtbeurt, waar je door de toegang tot vele vezels en schoon drinkwater ongetwijfeld een geluksmoment aan beleeft, zijn er zeker 500 mensen gestorven aan dezelfde hongersnood.
Afvegen. Eén keer vegen, niks op ‘t papiertje (veel vezels). Nog een keer vegen voor de zekerheid, weer niks. Geluksmomentje. Yes.
Weer 5 doden.
Grove vergelijkingen. Ze zijn super makkelijk te maken. Je pakt gewoon een website als Worldometer.info en combineert die cijfers met een random gebeurtenis uit het leven van iemand die op de juiste plek onder de juiste omstandigheden geboren is.
En ik wil hier helemaal niet mee zeggen dat je niet mag genieten van je geluksmomenten. Integendeel, ik wil er alleen maar mee zeggen dat ik nu begrijp wat mijn moeder altijd tegen mij zei toen ik een puber was en het normaal vond dat ik een zak chips en een glas cola kon pakken als ik daar zin in had: ‘Je moest eens weten hoeveel geluk je hebt gehad dat je hier bent geboren.’ Ik dacht dan alleen: Ja als ik in de caravan in Spanje was geboren was dat toch veel meer jouw probleem geweest, ik had als baby toch helemaal niet het bewustzijn om het kut te vinden dat ik in een caravan moest slapen en het was verder toch papa’s probleem geweest dat hij met de porto potti over de camping naar het algemene toiletgebouw moest om het nageboorte weg te spoelen? Ik at mijn chips en dronk mijn cola.
Later kreeg ik dat bewustzijn wel. Dat ik me écht gelukkig mag prijzen met de voorzieningen, de welvaart en het vangnet waarin ik ter wereld gekomen ben.
Dat besef groeit met de tijd. Dat zorgt er aan de ene kant voor dat ik goed wil doen en aan de andere kant zorgt het ervoor dat ik veel meer waardering geniet voor al het ogenschijnlijk vanzelfsprekende wat er voor m’n neus voor het oprapen ligt.
En als je iets, ook al is het heel simpel, met meer waardering aangrijpt, dan komt het je zintuigen altijd ten goede. Dan ruikt de chips beter, smaakt de cola prikkelender en leeft het leven levendiger.
Hakuna Matata.
Tis maar hoe je’t ziet.
Plaats bericht