Dakloze gedachtes

Ik zit op een bankje op een plein in een winkelgebied op een vriend te wachten. Ik kijk naar mensen. Hoe ze zich bewegen. Wat ze doen. Waarom ze het doen. Ik neem het waar.

In de schare mensen valt een straatverkoper op. Hij valt op omdat hij zich anders beweegt. Tussen het winkelende publiek is hij de enige die constant met een doel loopt. Zijn haar is met gel en kam achterover gestreken, zijn precies goed zittende polo sluit zich strak om zijn redelijk, maar niet té gespierde armen en bovenlichaam. Hij loopt zelfverzekerd alsof hij de hoofdrol vervult in zijn eigen speelfilm, hij is ook de regisseur, Arnold Schwarzeneggerstijl. Met iedere stap op zoek, of eigenlijk eerder op jacht naar slachtoffers van zijn praatjes die onmetelijke gaten vullen. Bij een nieuwe aanspreekpartner houdt hij met een ernstig gezicht een pasje omhoog wat aan een keycord om zijn nek hangt, daarmee aangevend dat het legitiem is waar hij mee bezig is. Een stel schudt nee terwijl ze half doorlopen, hij probeert het nog eens en zet een paar stappen mee, maar houdt het bij gebrek aan respons voor gezien.

Met een ferme zwaai draait hij om en in diezelfde beweging kiest hij zijn volgende prooi uit. Hij opent zijn armen en lacht – zoals hij dat iedere keer doet als hij mensen tot stilstand probeert te manen – richting een doorleefde man die drie oude, volgepakte boodschappentassen met zich meezeult. De verkoper lijkt te willen beginnen met praten, maar ziet dan de ongeschoren kop, de veel te grote jas die tot boven toe dicht geritst is maar van onder is opengereten door waarschijnlijk een kapotte ritssluiting, waardoor de felblauwe, bevlekte trui met een een felgele Pikachu erop te zien is. Van zijn twee te grote en met smeer besmeurde spijkerbroekspijpen valt er één over een geveterde schoen en één over een vooruit geflapte tong met loshangende zool. De verkoper glijdt met zijn blik van de tenen terug naar de kop van de man, waar hij in ogen kijkt die waarschijnlijk meer gezien hebben dan de lege stoelen van een bioscoopzaal, maar die ofwel door drugsgebruik ofwel door gebrek aan slaap leger lijken dan een stoffige vissenkom op de zolder van een overleden kattenvrouwtje. Op dat moment, op zo’n tweeëneenhalve meter afstand, stokt de verkoper en bekijkt de onverzorgde man nu ongeveer twee keer zo langzaam, nog een keer van top tot teen en weer terug. De man merkt op dat de gespierde verkoper aandacht voor hem heeft, waardoor hij zijn schouders omhoog trekt, zijn gezicht openslaat als een te lang niet gelezen boek, zijn mondhoeken iets opkrullen en zijn lippen van elkaar loskomen, waarschijnlijk om iets te zeggen in de trant van: ‘zeg het eens jongeman.’ Maar voordat hij iets kan zeggen, trekt de straatverkoper een gezicht alsof hij net een verkeerd pistachenootje kapotbijt, verandert hij met een nieuwe zwaai zijn looprichting en koerst af op een man van rond de dertig met een H&M-tas en een bril.

De clochard blijft alleen achter. Zijn schouders zakken terug in hun voorover gebogen hang naar treurnis. Als een leeglopende fietsband verliezen de spieren die zijn mondhoeken omhoog trokken hun spanning. De sprankel in zijn ogen verdwijnt als een suikerspin onder een koude douche. Bij de eerstvolgende passant houdt hij z’n hand op voor een aalmoes. Geen reactie.

Tegelijkertijd neemt de H&M-tas-man met bril lachend de pen over van de verkoper en begint met het invullen van een formulier. +1 sale voor de verkoper. Het is maar goed dat hij zijn tijd niet verspilde aan een kort gesprek met de dakloze man. Het had hem een sale en dus commissie gekost. Een gesprek ten bate van de gemoedstoestand van een ander gaat de huur niet betalen, dat begrijpt die zwerver als geen ander.

De vriend waarop ik zit te wachten komt aan. Hij lijkt wel een kop koffie te kunnen gebruiken. Ik neem twee zware tassen van hem over. ‘Koffie?’ vraag ik. Hij knikt instemmend. We lopen naar mijn huis.

Joep denkt en doet en schrijft daarover. Zomaar. Omdat er te weinig in de wereld nog ‘zomaar’ gebeurt, blijft deze blog zichzelf ‘zomaar’ updaten. Zonder winstoogmerk, toegevoegde marktwaarde, advertentiedeals of doorlinkpartners. Gewoon verhaaltjes voor de lol. Schrijf je hieronder in om een melding te ontvangen van een nieuw verhaaltje voor bij de koffie of op de pot.