Handy

Sommige woorden worden normaal naarmate je ze meer gebruikt. Dat had ik bij het Engelse woord ‘handy’. Toen ik dat woord voor het eerst hoorde, vond ik het klinken als zo’n letterlijke en door een Nederlandse politicus of Louis Van Gaal vertaalde versie van ‘handig’, waardoor ik dacht dat het niet klopte.

Maar het klopte wel. En toen ben ik het meer gaan gebruiken. Omdat het gewoon handig is. Nu gebruik ik ‘handy’ dag en nacht. Vooral gedurende de dag, aangezien ik ’s nachts anders niet kan slapen en dat is onhandig; ‘unhandy’.

Laatst hoorde ik mezelf tegen iemand zeggen dat iets ‘handier’ was. Pas toen ik dit later ook typte zag ik dat dat er nogal achterlijk uitzag, maar het klopt wel. ‘Handier’ is dus handiger. Van ‘unhandier’ zou je dan zeggen dat het onhandiger zou betekenen, maar dat klopt dan weer niet. Wil je zeggen dat iets onhandiger is, dan zeg je ‘less handy’. En dat is dan weer dubbel-onhandiger.

In Duitsland werden de woorden ‘Taschentelefon’ of ‘Funkfernsprecher’ waarschijnlijk te lang bevonden als men het over een mobieltje had. Daarom gebruiken ze het kortere woord ‘Handy’. Dat is handig omdat het kort is, en waarschijnlijk is het woord ontstaan omdat de mobiele telefoon handig is. En hoogstwaarschijnlijk óók nog omdat je hem vaak in je handen hebt. Dat woord is dus triple handig. Ofwel: fucking handy.

Maar, als je Engels en Duits af en toe een beetje door elkaar spreekt en het woord ‘handy’ erg vaak gebruikt, dan is het eigenlijk gewoon super onmobieletelefoon.